باد بهار مژده دیدار یار داد

شاید که جان به مقدم باد بهار داد

بلبل به شاخ سرو در آواز دل‏فریب

بر دل نوید سرو قد گلعذار داد

ساقی به جام باده، در آن عشوه و دلال

آرامشی به جان من بیقرار داد

در بوستان عشق، نشاید غمین نشست

باید که جان به دست بتی می‏گسار داد

شیرین زبان من، گل بی‏خار بوستان

جامی ز غم به خسرو، فرهاد وار داد

تا روی دوست دید، دل جان‏گداز من

یک جان نداد در ره او، صد هزار داد